Wczesna specjalizacja młodego sportowca

Czy skupienie się wyłącznie na jednej dyscyplinie jest konieczne do uzyskania mistrzowskiego poziomu kompetencji sportowych?
Psychologowie, którzy popierają hipotezę wczesnej specjalizacji , uważają , że zaangażowanie i skupienie na wybranej dyscyplinie w młodym wieku daje przewagę nad specjalizacją w późniejszych latach życia . Przeciwnicy takiego postulatu twierdzą , że pociąga to za sobą mnóstwo nieodwracalnych, negatywnych skutków. W zamian proponują inne podejście, zwane wczesnym zróżnicowaniem prób sportowych (ang. early sport diversification).
Według nich we wczesnym dzieciństwie młody człowiek powinien poznać jak największą liczbę gier i rodzajów aktywności fizycznej. Dopiero w wieku nastoletnim może zacząć się specjalizować w wybranej przez siebie dyscyplinie.

Sportowcy, którzy uprawiali wiele dyscyplin sportowych, nie znajdują się w gorszej sytuacji niż sportowcy, którzy wyspecjalizowali się wcześniej .Zabawy podczas wczesnych etapów treningu są korzystne dla rozwoju umiejętności prowadzących do dłuższego zaangażowania w sport

Badania wykazały, że utalentowany sportowiec potrzebuje od 8 do 12 lat szkolenia , aby osiągnąć wysoką wydajność

Współczesny sport stawia na wczesne wykrywanie oraz rozwój talentów wśród dzieci i młodzieży, przez co popiera również wczesną sportową specjalizację. Trenerzy, a czasem także rodzice, akceptują taki stan rzeczy.

Szufladkuje się dzieci jako „wielkie talenty” albo „następcy gwiazd z przeszłości”.
Presja jest olbrzymia już we wczesnych latach raczkującej dopiero kariery.
Oczekiwania przerastają wielu młodych adeptów swoich dyscyplin.

 Mimo to badania pokazują, że specjalizacja sportowa dzieci zaczyna się coraz wcześniej.
 Parcie na wynik i sukces już w młodym wieku w wielu klubach nie jest wyjątkiem , ale normą.!!
 Niewiele osób zastanawia się nad ryzykiem i negatywnymi skutkami związanymi z wczesną specjalizacją . W wielu sportach coraz popularniejsze staje się organizowanie treningów dla dzieci
w wieku przedszkolnym. Wśród rodziców i trenerów panuje przekonanie, że jest to niezbędne dla osiągnięcia klasy mistrzowskiej w danej dyscyplinie.

Jednak ze względu na stale rosnącą ilość kontuzji w sporcie juniorskim, sprawie postanowili przyjrzeć się naukowcy.Ich doniesienia stawiają pod dużym znakiem zapytania zasadność wczesnej specjalizacji sportowej dzieci. Dotychczasowe badania wskazują na silną korelację pomiędzy wczesną specjalizacją a występowaniem kontuzji sportowych, trudnościami w kontakcie z rówieśnikami oraz problemami psychologicznymi.

 

Niestety, często sposób, w jaki zorganizowany jest sport dzieci oraz ambicje rodziców i trenerów prowadzi do zbyt dużego obciążenia fizycznego oraz ciągłego stresu, uniemożliwiając dzieciom prawidłowy rozwój.Dzieci objęte wczesną specjalizacją sportową, w porównaniu do dzieci uprawiających różne sporty, zdecydowanie częściej cierpią z powodu urazów przeciążeniowych . Braki ogólnorozwojowe spowodowane jednostronnym treningiem są najmocniej zauważalne w okresie skoku wzrostowego.

Jest to czas obniżonej gibkości, koordynacji i równowagi, co zwiększa ryzyko kontuzji, ale też obniża poziom sportowy. Jeśli dodamy do tego zwiększającą się presję wyniku, nie może dziwić fakt, że 70-80% nastolatków rezygnuje w tym okresie całkowicie z uprawiania sportu.
Jednak dla większości sportów nie ma dowodów, że intensywny trening i specjalizacja
przed okresem dojrzewania jest niezbędna do osiągnięcia klasy mistrzowskiej.
Wręcz przeciwnie! Badania dowodzą, że osoby, które osiągnęły najwyższy poziom w danej dyscyplinie zaczynały specjalizację w późniejszym wieku lub uprawiały wcześniej inny sport
(w porównaniu do osób spoza elity sportowej).

Przede wszystkim nie można dać się zwariować presji wywieranej przez otoczenie.
Nie zapominajmy, że głównym celem “treningu” dzieci powinna być dobra zabawa i ogólny rozwój fizyczny i psychiczny. Młodzi zawodnicy nie dbają o wynik czy długoterminowe cele, tak długo, jak długo nie wyczują takich oczekiwań ze strony dorosłych.
Jakakolwiek presja odbiera radość z aktywności, dając w zamian stres i rozdrażnienie.

Celem powinno być zapewnienie dzieciom możliwości zdrowego życia, które wiąże się z długoterminową aktywnością fizyczną. Sportowcy, którzy uczestniczą w wielu dyscyplinach sportowych, mają o wiele mniej urazów związanych z nadużywaniem i pozostają zaangażowani w aktywność fizyczną dłużej niż ci, którzy wybierają jeden sport do specjalizacji w młodym wieku. Stawy kolanowe dojrzałych sportowców są szczególnie podatne na obrażenia. Z powodu naturalnego "zrywu wzrostu" rozwijające się mięśnie i ścięgna kolana są podatne na wysokie wymagania treningowe. Większa liczba treningów niż naturalna ilość zabawy dla dziecka może potencjalnie zranić kolano, szkodząc jego sportowej karierze i perspektywie treningu na całe życie.

Niektórzy z największych sportowców w historii uprawiali różne sporty, w tym The Great One, Wayne Gretzky. Nie mógł się doczekać końca sezonu hokejowego, aby móc grać w cieplejsze sporty, takie jak baseball, lacrosse, koszykówka, a nawet na torze.

Mimo to rodzice niechętnie słuchają rad......