Nogi są jak silnik w motorówce – muszą bardzo mocno pracować by napędzać Cię w wodzie.
Ręce wykonywać
muszą ciężką robotę wiosłującą.
1 .Położenie ciała
Całe ciało znajduje się pod wodą za wyjątkiem barków i głowy oraz ramion, będących w czasie fazy przeniesienia nad wodą. Oś długa ciała tworzy z powierzchnią wody kąt od 0°,
Całe ciało znajduje się pod wodą za wyjątkiem barków i głowy oraz ramion, będących w czasie fazy przeniesienia nad wodą. Oś długa ciała tworzy z powierzchnią wody kąt od 0°,
przy maksymalnej szybkości, do
około 10,° w pływaniu z małą prędkością.
W trakcie wykonywania oddechu
następują zmiany w ułożeniu tułowia, podczas których skręty rotacyjne
dochodzą do około 45°-50°.
Ponadto, jeśli zanurzysz głowę, wtedy nogi staną się Twoim sprzymierzeńcem - lepiej jest pracować z wodą niż podnosić głowę, która zabiera energię, po tym jak cała głowa jest najcięższą częścią ciała!
2. Ruch ramion
Dzielimy je na dwie zasadnicze części: podwodną i nadwodną.
Ponadto, jeśli zanurzysz głowę, wtedy nogi staną się Twoim sprzymierzeńcem - lepiej jest pracować z wodą niż podnosić głowę, która zabiera energię, po tym jak cała głowa jest najcięższą częścią ciała!
2. Ruch ramion
Dzielimy je na dwie zasadnicze części: podwodną i nadwodną.
Pod wodą wyróżniamy cztery fazy ruchów ramienia.
2.1. Napływ
2.1. Napływ
W początkowej fazie dłoń skierowana jest na zewnątrz, a następnie podąża do wewnątrz.
2.2. Pociągnięcie
Trwa ono do momentu kiedy ramię przyjmuje ustawienie prostopadłe do
osi długiej ciała.
W fazie tej następuje zgięcie ramienia w stawie
łokciowym do około 90° (występuje pierwszy szczyt siły napędowej).
(drugi szczyt siły napędowej). W końcowej fazie ruchu głowa
skręca się w celu wykonania
wdechu, natomiast ugięcie ramienia w stawie
łokciowym dochodzi do 95°.
2.4. Włożenie ręki do wody
Odbywa się przy kącie ataku, wynoszącym około 45°. W fazie tej występuje dość duża siła hamująca. W części nadwodnej wyróżniamy dwie fazy ruchów ramienia.
Ciekawostka - badanie, które wykonano na pływakach wykazało, że zawodnicy powinni mieć palce oddalone od siebie o około 0,32 cm, aby uzyskać optymalny napęd (rozchodzenie się palców i napęd)
2.5. Wynurzenie z wody
2.4. Włożenie ręki do wody
Odbywa się przy kącie ataku, wynoszącym około 45°. W fazie tej występuje dość duża siła hamująca. W części nadwodnej wyróżniamy dwie fazy ruchów ramienia.
Ciekawostka - badanie, które wykonano na pływakach wykazało, że zawodnicy powinni mieć palce oddalone od siebie o około 0,32 cm, aby uzyskać optymalny napęd (rozchodzenie się palców i napęd)
2.5. Wynurzenie z wody
W tej części ruchu pływak wyjmuje z wody najpierw ramię, następnie
przedramię oraz rękę. Wyjęcie ramienia z wody ułatwia rotacja boczna
tułowia, która powoduje uniesienie nad powierzchnię wody barku ramienia
kończącego fazę odepchnięcia. W trakcie tej fazy kontynuowany jest
wdech.
2.6. Przeniesienie ramienia nad wodą.
Podczas tej fazy następuje ugięcie ramienia w stawie łokciowym - pływak stara się przenosić ramię zgodnie z zasadą "wysokiego łokcia". W części środkowej przeniesienia ugięcie ramienia w stawie łokciowym wynosi około 100-110'
3. Ruchy nóg.
Ruch nóg rozpoczynają się od ugięcia w stawie biodrowym,a następnie w kolanowym i skokowym.
Podczas przemieszczania się w dół palce stóp skierowane są do
wewnątrz, co wpływa na maksymalne wykorzystanie powierzchni napędowej
stopy.
Znaczna siła napędowa powstaje jedynie podczas ruchu w dół.
Podczas
ruchu w górę stopa dochodzi do powierzchni wody - wynurzenie z wody jest
zasadniczym błędem wpływającym na ograniczenie skuteczności pracy nóg.Ruchy nóg zachodzą pod powierzchnią wody, za wyjątkiem sprinterów, u
których stopy nieznacznie łamią lustro wody, co jest spowodowane ich
dużą dynamiką.
Najbardziej optymalną techniką jest kraul sześciouderzeniowy, w
którym na jeden cykl pracy ramion przypada sześć ruchów nóg chociaż na
dystansach dłuższych stosuje się technikę dwu lub czterouderzeniową.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz