Bijącym sercem każdego miasta jest jej centrum i taką esencją mojego zwiedzania jest poniższa podróż po zakamarkach starówki Pragi . Staré Město (Stare Miasto) utworzone w 1784 roku - funkcjonuje jako dzielnica - Praga 1.W zależności z której strony rozpoczynasz zwiedzanie zagęszczenie obiektów jest tak duże że musisz poświęcić na to przynajmniej cały dzień i będzie to stanowczo za mało.
Idąc do centrum wzdłuż Wełtawy napotykamy na " tańczący dom". Nazwa budynku pochodzi od kształtu, można się w nim dopatrzeć wirującej na parkiecie pary - kobiety obejmowanej przez mężczyznę .Na dachu znajduje się duża skręcona struktura metalu, nazywana Medusą .
Kolejną bryłą zwracająca uwagę przy trasie do centrum jest budynek Teatru Narodowego (Národní divadlo). Na nowy budynek ze złoceniami, po pożarze dawnego w 1881r., pieniądze zbierał cały naród. Na scenie teatralnej wystawiane są najlepsze opery, sztuki dramatyczne i balet – repertuar klasyczny i twórczość rodzima.
Obchodząc budynek można natrafić na placu teatralnym na instalacje upamiętniającą byłego prezydenta Czech Vaclava Havla ,reprezentujące zasady wyznawane przez niego obywatelskość i tolerancję. Serce szczególnie widowiskowo wygląda oświetlone od wewnątrz w nocy.
Następnie jest Park Przebudzenia Narodowego, z jego atrakcją stylową fontanną Krannera
Wchodząc na starówkę równolegle od mostu Karola napotykamy katedra św. Klemensa.W miejscu kościoła św. Klemensa pierwotnie stała przedromańska świątynia z połowy XI wieku. Usytuowana przy brodzie przez Wełtawę była jednym z najstarszych kościołów praskich na prawym brzegu rzeki. Obecnie należy do parafii anglikańskiej wchodzącej w skład Kościoła Starokatolickiego.
Składa się z trzech części: astronomicznej, kalendarzowej i animacyjnej. Pierwsza ukazuje wcześniej wspomniane położenie ciał niebieskich. Druga część zawiera medaliony reprezentujące kolejne miesiące. Część trzecia, animacyjna, przedstawia ruchome figurki zarówno dwunastu apostołów, jak i wyobrażenia Śmierci, Turka, Marności i Chciwości. Po lewej stronie zegara znajdują się postaci Skąpca i Próżności, a po prawej - Śmierci i Turka. Wszystkie cztery symbolizują obawy i strach średniowiecznych mieszkańców Pragi.
Bezpośrednio przy staromiejskim rynku położony jest kościół św. Mikołaja, jedna z piękniejszych późnobarokowych świątyń Pragi, zbudowaną dla benedyktynów w 1735 roku .Kopułę i sklepienie kościoła zdobią freski przedstawiające życie świętego Mikołaja oraz świętego Benedykta. W latach 1871-1914 kościół służył jako prawosławna cerkiew, a od 1920 roku jest główną świątynią czeskiego kościoła husyckiego.
Pomnik Jana Husa, czeskiego bohatera narodowego, znajduje pomiędzy kościół św. Mikołaja a kościołem Tyńskim. Pomnik przedstawia Jana Husa, reformatora Kościoła, wraz z otaczającymi go wojowniczymi uczniami, pokornymi protestantami oraz młodą matkę z dzieckiem, które ma symbolizować odrodzenie narodu.
Jan Hus był czeskim duchownym i filozofem, który próbował zreformować
średniowieczny kościół. Sprzeciwiał się sprzedaży odpustów, panującej
korupcji oraz postulował o wprowadzenie języka ojczystego do liturgii
kościelnej. Ostatecznie Sobór w Konstancji uznał go za heretyka, przez
co został spalony na stosie w I poł. XV w.
Pomnik został odsłonięty w
500. rocznicę śmierci i został w pełni opłacony jedynie z publicznych
dotacji i wpisany na listę narodowych zabytków kultury
Ostatnią perełką na starówce patrząc na prawo od pomnika Husa jest Kościół Marii Panny przed Tynem .Najbardziej efektowna gotycka budowla sakralna w Pradze, stawiana od połowy XIV w. do początku XVI w( 100 lat ) Wejście do świątyni znajduje się od strony placu. Prowadzi do niego przejście pod arkadą jednej z przyległych kamienic.Za kościołem znajduje się piękny zaułek zwany po czesku Týnem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz